13 marca 2025

Aspekt dokonany i niedokonany w języku polskim: jak je rozumieć bez stresu?   

Jeśli uczysz się języka polskiego, prawdopodobnie zetknąłeś się już z faktem, że istnieją dwa rodzaje czasowników w tym języku: aspekt dokonany i niedokonany. W teorii wszystko wydaje się jasne, ale gdy przychodzi do rozmowy, powstaje chaos. Dlaczego “czytałem książkę” jest normalne, a “przeczytałem książkę” oznacza, że książka jest już skończona? Przekonajmy się!   

 

Jakie są formy dokonane i niedokonane?   

 

Podobnie jak w języku ukraińskim, polskie czasowniki dzielą się na:   

 

  1. Niedokonane – wskazują na proces czynności lub na to, że wydarzyła się ona w przeszłości, dzieje się teraz lub wydarzy się, ale bez wyraźnego rezultatu.  
  1. Dokonane– wskazują na zakończoną czynność, tj. Coś się wydarzyło, ma wyraźny rezultat.   

 

Przykłady dla porównania: 

 

  • Czytam książkę(teraz, proces trwa).   

 

  • Przeczytam książkę(skończę czytać).   

 

  • Piłem kawę(niezależnie od tego, czy ją skończyłem, czy nie, po prostu ją piłem).   

 

  • Wypiłem kawę (kubek jest pusty, misja zakończona).   

 

 

Jak tworzy się aspekt dokonany? 

 

W większości przypadków poprzez dodanie przedrostków.  

 

Na przykład:   

 

  • Pisać (pisać) → napisać (pisać)  
  • Mówić →powiedzieć 
  • Kupować → kupić.   

 

Ale nie zawsze jest to takie proste. Niektóre czasowniki zmieniają rdzeń:   

 

– brać→wziąć 

– widzieć→zobaczyć 

 

Kiedy używać poszczególnych typów? 

 

 

  1. Kiedy mówimy o procesie lub czynnościach nawykowych – czas niedokonany. 

 

  • Codziennie czytam książki.   

 

  • On zawsze mówi prawdę.   

 

 

  1. Kiedy mówimy o zakończonej czynności, używamy trybu dokonanego. 

   

  • Wczoraj przeczytałem książkę.   

 

  • Napisałem listę do mamy.   

 

  1. Kiedy pytasz lub opowiadasz o doświadczeniu, użyj czasu niedokonanego.  

 

  • Czy kiedykolwiek byłeś w Polsce?   

 

  • Byłem w Warszawie dwa razy.  

 

  1. Mówiąc o planach na przyszłość, używaj formy doskonałej lub niedoskonałej, w zależności od treści. 

 

  • Będę czytał książkę wieczorem.   

 

  • Przeczytam tę książkę jutro.   

 

Pułapki, w które łatwo wpaść 

 

  1. Nie wszystkie czasowniki mają parę – na przykład “być” nie ma formy perfektywnej.   

 

  1. Czasowniki perfektywne nie mają czasu teraźniejszego – np. Napiszę występuje tylko w czasie przyszłym lub przeszłym (napisałem).   

 

  1. Niektóre przedrostki mogą zmieniać nie tylko formę, ale i znaczenie słowa – np. Dawać → podać, oddać, przekazać. 

 

Jak zapamiętać i uniknąć nieporozumień? 

 

  1. Słuchaj native speakerów – zwracaj uwagę na to, jak używają czasowników.   

 

  1. Ćwicz w kontekście – wymyślaj własne zdania, nie wkuwaj tylko regułek.   

 

  1. Zapamiętaj najczęściej używane pary czasowników (pisać – napisać, czytać – przeczytać itd.).   

 

  1. Nie bój się popełniać błędów – nawet Polacy czasami używają niewłaściwej formy, zwłaszcza w języku mówionym.   

 

Koniugacja czasowników w języku polskim nie jest tak straszna, jak się wydaje na pierwszy rzut oka. Przy odrobinie praktyki zaczniesz intuicyjnie rozróżniać, kiedy powiedzieć piłem, a kiedy wypiłem. Najważniejszą rzeczą nie jest skupianie się na zasadach, ale komunikowanie się i słuchanie native speakerów. 

 

Вид дієслова в польській – це не така страшна штука, як здається на перший погляд. Варто трохи попрактикуватися, і ви почнете інтуїтивно розрізняти, коли говорити piłem, а коли wypiłem. Найголовніше – не зациклюватися на правилах, а більше спілкуватися і слухати, як говорять носії мови. 

 

 

Perfective and Imperfective Aspect in Polish: How to Understand Them Without Stress   

 

If you’re learning Polish, you’ve probably already encountered the concept of perfective (aspekt dokonany) and imperfective (aspekt niedokonany) verbs. In theory, it seems pretty straightforward, but when it comes to speaking, things start to get confusing. Why is „czytałem książkę” fine, but „przeczytałem książkę” means the book is already finished? Let’s break it down!   

 

What are perfective and imperfective aspects? 

 

Polish verbs are divided into two categories:   

– Imperfective – indicates an action in progress, something happening now, or something that happens regularly, without a clear end result.   

– Perfective– indicates a completed action, something that has happened with a clear result.   

 

Examples for comparison: 

– Czytam książkę. – I am reading a book (the process is ongoing).   

– Przeczytam książkę. – I will read the book (I will complete the reading).   

– Piłem kawę. – I was drinking coffee (it’s unclear if I finished or not, just that I was drinking).   

– Wypiłem kawę. – I drank the coffee (the cup is empty, the action is complete).   

 

How is the perfective aspect formed? 

 

In most cases, perfective verbs are formed by adding prefixes. For example:   

– pisać (to write) → napisać(to write, finished)   

– mówić (to speak) → powiedzieć (to say)   

– kupować (to buy) → kupić (to buy, finished)   

 

But it’s not always that simple. Some verbs change the root:   

– brać (to take) → wziąć (to take)   

– widzieć (to see) → zobaczyć (to see)   

 

When to use each aspect? 

 

  1. When talking about a process or habitual actions – use the imperfective aspect.

   – Codziennie czytam książki. (I read books every day.)   

   – On zawsze mówi prawdę. (He always speaks the truth.)   

 

  1. When talking about a completed action – use the perfective aspect. 

   – Wczoraj przeczytałem książkę. (Yesterday I read a book.)   

   – Napisałem list do mamy. (I wrote a letter to my mom.)   

 

  1. When asking about or talking about experience – use the imperfective aspect.

   – Czy kiedykolwiek byłeś w Polsce? (Have you ever been to Poland?)   

   – Byłem w Warszawie dwa razy.(I’ve been to Warsaw twice.)   

 

  1. When talking about future plans – use either the perfective or imperfective aspect depending on the meaning.

   – Będę czytał książkę wieczorem. (I will be reading a book in the evening – ongoing process.)   

   – Przeczytam tę książkę jutro. (I will read this book tomorrow – completed action.)   

 

Pitfalls You Can Easily Fall Into  

  1. Not all verbs have perfective counterparts – for example, być (to be) does not have a perfective form.  
  2. Perfective verbs don’t have a present tense – for example, napiszę (I will write) is only used in the future or past tense (napisałem).  
  3. Some prefixes can change not only the aspect but also the meaning of the verb – for example, dawać (to give) → podać (to give, serve), oddać (to return), przekazać (to pass on).

 

How to remember and not confuse them?  

1)Listen to native speakers – pay attention to how they use verbs.   

2)Practice in context – create your own sentences instead of just memorizing rules.   

3)Learn the most commonly used verb pairs (e.g., pisać – napisać, czytać – przeczytać).   

4)Don’t be afraid to make mistakes – even Poles sometimes use the wrong aspect, especially in casual speech.   

 

The aspect of verbs in Polish isn’t as scary as it seems at first. With a little practice, you’ll start intuitively understanding when to use “piłem” and when to use “wypiłem”. The key is not to get too caught up in the rules, but to focus on speaking and listening to how native speakers use these aspects. 

 

Вид доконаний і недоконаний у польській мові: як розібратися без стресу   

Якщо ви вчите польську, то, напевно, вже стикалися з тим, що в цій мові є два види дієслів: доконаний (aspekt dokonany) і недоконаний (aspekt niedokonany). У теорії все здається зрозумілим, але коли справа доходить до розмови, починається хаос. Чому „czytałem książkę” — це нормально, а „przeczytałem książkę” означає, що книга вже дочитана? Давайте розбиратися!   

 

Що таке доконаний і недоконаний вид?   

 

Як і в українській, у польській мові дієслова поділяються на:   

  1. Недоконані – показують процес дії або те, що вона відбувалася в минулому, відбувається зараз або буде відбуватися, але без чіткого результату.  
  1. Доконані – показують завершену дію, тобто щось сталося, має чіткий результат.   

 

 

Приклади для порівняння: 

 

  • Czytam książkę – Я читаю книгу (зараз, процес триває).  

 

  • Przeczytam książkę – Я прочитаю книгу (завершу читання).  

 

  • Piłem kawę – Я пив каву (неважливо, допив чи ні, просто пив).  

 

  • Wypiłem kawę – Я випив каву (чашка порожня, місія виконана).  

 

Як утворюється доконаний вид? 

У більшості випадків доконаний вид утворюється додаванням префіксів.  

Наприклад:   

 

  • pisać (писати)→napisać (написати)  

 

  • mówić (говорити)→powiedzieć (сказати)  

 

  • kupować (купувати)→kupić (купити)

 

Але не завжди все так просто. Деякі дієслова змінюють корінь:   

 

  • brać (брати)→wziąć (взяти)  
  • widzieć (бачити)→zobaczyć (побачити)  

 

Коли використовувати кожен вид? 

 

1.Коли говоримо про процес або звичні дії – недоконаний вид. 

 

  • Codziennie czytam książki. (Щодня читаю книги.)   

 

  • On zawsze mówi prawdę. (Він завжди говорить правду.)  

 

  1. Коли говоримо про завершену дію – доконаний вид.

   

  • Wczoraj przeczytałem książkę. (Учора я прочитав книгу.)   

 

  • Napisałem list do mamy. (Я написав лист мамі.)   

 

  1. Коли запитуємо чи розповідаємо про досвід – недоконаний вид. 

 

  • Czy kiedykolwiek byłeś w Polsce? (Чи був ти коли-небудь у Польщі?)   

 

  • Byłem w Warszawie dwa razy. (Я був у Варшаві двічі.)   

 

  1. Коли говоримо про плани на майбутнє – доконаний або недоконаний вид залежно від змісту.

 

  • Będę czytał książkę wieczorem. (Я буду читати книгу ввечері – процес.)   

 

  • Przeczytam tę książkę jutro. (Я прочитаю цю книгу завтра – результат.)   

 

Пастки, в які легко потрапити 

 

  1. Не всі дієслова мають пару – наприклад, “być” (бути) не має доконаного виду.  
  1. Доконані дієслова не мають теперішнього часу – наприклад, napiszę (напишу) є лише в майбутньому або минулому часі (napisałem).  
  1. Деякі префікси можуть змінювати не тільки вид, а й значення слова – наприклад, dawać (давати) → podać (подати), oddać (віддати), przekazać (передати). 

 

 

Як запам’ятати і не плутати? 

 

1)Слухати носіїв мови – звертайте увагу, як вони використовують дієслова.   

 

2)Практикуватися в контексті – придумуйте власні речення, а не просто зубрите правила.   

 

3)Запам’ятати найбільш уживані пари дієслів (писати – napisać, czytać – przeczytać тощо).   

 

  1. Не боятися помилятися – навіть поляки іноді використовують не той вид, особливо в розмовній мові.